CYBULIN, GM. BODZANÓW, POW. PŁOCKI
Kamień leżący w zagłębieniu terenu, na polach między Cybulinem a Parkoczewem. Wedle miejscowego podania jedno z naturalnych zagłębień widocznych na powierzchni kamienia ma być śladem stopy pozostawionym przez Matkę Boską. Pierwsza informacja o głazie i znajdującym się na jego powierzchni
śladzie stopy pochodzi z 1868 r. (Kurjer Codz. 1868, 3): „jak najwyraźniej wyciśniętą jest stopa ludzka, podobna zupełnie do głębokiego śladu, jaki się napotyka na wilgotym piasku, stanąwszy na nim bosą nogą. Wydrążenie tak jest gładkie i stanowiące w każdem miejscu istotę twardego kamienia, iż nie mogąc przypuścić aby ktoś dłutem wyżłobił to wydrążenie, dziwić się należy, ażali na tak twardym przedmiocie jakim jest brukowiec, miękka stopa ludzka mogła zostawić ten ślad, który najprawdopodobniej
jest tak starym jak sam kamień.”
Polodowcowy głaz narzutowy, szaro-różowy granit o wymiarach ok. 4 × 1,20 m; odsłonięta jedynie część kamienia, reszta znajduje się pod ziemią. Zagłębienie, które można interpretować jako ślad stopy o wymiarach 25 cm dł. × 10 cm szer., głęb. 0,5 cm. Widoczne ślady obkopywania kamienia oraz prób rozbicia. Według informatorów ze wsi Cybulin kamień wielokrotnie próbowano rozbić lub doprowadzić do popękania, m.in. poprzez palenie na nim opon.
Źródła informacji: Kurjer Codz. 1868, 3; Baruch 1907, 28-29; kwerenda terenowa
Współrzędne geograficzne: 52.48925, 20.07033
