Skip to main content

Literatura

BIBLIOGRAFIA – KAMIENIE

Adamska D., Bandurska Z. 2017. Rozwój przestrzenny miasta od XVI do XXI. [w:] D. Adamska (red.), Strzelin.
Atlas Historyczny Miast Polskich IV/10. Warszawa, 9-16.
Banaszkiewicz J. 1979. Fabularyzacja przestrzeni: średniowieczny przykład granic. Kwartalnik Historyczny
86/4, 987-999.
Baruch M. 1907. Boże Stopki. Archeologia i folklor kamieni z wyżłobionymi śladami stóp. Warszawa.
Bartmiński J. (red.). 1996. Słownik stereotypów i symboli ludowych 1. Kosmos 1. Niebo, światła niebieskie, ogień,
kamienie. Lublin.
Bednarik G. R. 2016. Rock art and pareidolia. Rock Art Research 35/2, 167-181.
Bednarik G. R. 2017. Pareidolia and rock art interpretation. Anthropologie LV/1-2, 101-117.
Błachowski S. 1938. O sztucznych ekstazach i widzeniach. Rocznik Psychiatryczny 34/35, 143-159.
Błażejewski A., Przybylski S. 2022. Badania stanowiska z początków epoki żelaza w Czekanowie-Bagateli, pow.
ostrowski, woj. wielkopolskie. Wielkopolskie Sprawozdania Archeologiczne 21, 39-48.
Brzozowska M. 2012. Diabelski kamień. [w:] J. Bartmiński, S. Niebrzegowska, A. Bielak (red.), Słownik stereotypów
i symboli ludowych 1. Kosmos 3. Meteorologia. Lublin, 389.
Buko A. (red.). 1997. Kleczanów. Badania rozpoznawcze 1989-1992. Warszawa.
Buko A. 2005. Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej, Warszawa.
Buko A. 2004. Czy pogańskie cmentarze słowiańskie były miejscami religijnego kultu? [w:] Z. Kobyliński (red.),
Hereditatem Cognoscere. Studia i szkice dedykowane Profesor Marii Miśkiewicz. Warszawa, 67-78.
Buko A. 2009. Stołpie. Tajemnice kamiennej wieży. Warszawa.Chludziński A. 2000. Wierzenia i obrzędy religijne
mieszkańców powiatu kołobrzeskiego w świetle nazw geograficznych. Nasze Pomorze. Rocznik Muzeum
Zachodnio-Kaszubskiego w Bytowie 2, 237-244.
Chludziński T. 1981. Wielkanocna procesja na pogańskim uroczysku. Ziemia, 187-197.
Czarnecki T. 2022. Zabytki Radoszyc świadectwem przeszłości miasta. Radoszyce.
Czarnowski A. 1964. Skały Beskidu Sądeckiego. Wierchy 33, 77-88.
Czernicka-Chodkowska D. 1977. Zabytkowe głazy narzutowe na obszarze Polski. Katalog I-II. Warszawa.
Czernicka-Chodkowska D. 1980. Zabytkowe głazy narzutowe na obszarze Polski. Katalog III. Polska południowo-
wschodnia i południowa. Warszawa.
Dydyński J. 1893. Uwagi o kamieniach ze znakami stopy ludzkiej lub podków końskich. Wiadomości Numizmatyczno-
Archeologiczne II/1, 8-14.
Dydyński J. 2012. Rozprawy naukowe z lat 1878-1885, B. Borowiak, D. Jung (red.). Kłecko.
Dyrcz B. 2021. Zakazany pisarz – Pobratymiec (cz. 2). Gazeta Myślenicka 37/2021, 5.
Firkowska L. 1999. Legendy Świętokrzyskie. Kielce.
Fusek W. 1939. Biecz i dawna ziemia biecka na tle swych legend, bajek, przesądów i zwyczajów. Biecz.
Fredro A. 1830. Kamień nad Liskiem. Haliczanin 1, 137.
Gacki J. 1874. Jedlnia. Radom.
Gaweł A. 1999. Przeszłość przy drodze na kamieniu wyryta. Gazeta Wyborcza 172 (24.07.1999 r. strony lokalne
GW Białystok), 6.

Gierała Z. 2013. Baśnie i legendy ziemi radomskiej. Radom.
Gierlach B. 1984. Świt Mazowsza. Warszawa.
Gierliński G. 2009. Tropami dinozaurów od Gór Świętokrzyskich po Roztocze. Roztoczańskie Spotkania 6, 125-130.
Gieysztor A. 2006. Mitologia Słowian. Warszawa.
Gloger Z. 1903. Encyklopedia Staropolska Ilustrowana 4. Warszawa.
Głąbiński Z. (red.). 2009. Tajemnice krajobrazów Pomorza Zachodniego. Szczecin.
Gonet S. 1897. Rękawka i skały Twardowskiego. Lud 3 (3), 76-77.
Górska-Zabielska M. 2022. Geodziedzictwo w lesie – o śladach lądolodu na Pałukach. Czasopismo Geograficzne
93 (2), 299-328.
Gralak T. 1997. Kamień jako hierofania w pradziejach i wczesnym średniowieczu ziem polskich (maszynopis
w archiwum Instytutu Archeologii UWr). Wrocław.
Gralak T., Wodejko I., Wodejko J., Wyszyńska J. 2002. Zabytki pradziejowe i wczesnonowożytne znalezione
wokół głazu narzutowego na stan. 3 w Dzietrzykowicach, pow. Żagań. Śląskie Sprawozdania Archeologiczne
45, 289-294.
Gralak T., Wyszyńska-Gralak J. 2010. Badania wykopaliskowe przy głazach narzutowych na stan. Machary 1
oraz Żabicko 2 w Gminie Strzelce Krajeńskie. Strzeleckie Zeszyty Historyczne 1. Zeszyt Dankowski, 51-60.
Grążawski K. 2010. Kamień kultowy w Wysokiej Wsi pod Dylewską Górą na tle osadnictwa mikroregionu. [w:]
R. Klimek, S. Szczepański (red.), Kamienie w historii, kulturze i religii. Olsztyn, 110-114.
Gröger R., Sikorski M. 1993. Na granicy legendy i wiary. Skarby Sztuki i Osobliwości Ziemi Kłodzkiej. Nowa
Ruda.
Gruszczyńska-Ziółkowska A. 2018. Between the Silence of the Past and the Future. Światowit 17, 117-128.
Grzyb A. 2011. Jak diabeł zamierzył się na katedrę pelplińską. [w:] A. Grzyb, Baśnie z Kociewa, Pelplin, 131-135.
Haas A. 1898. Sagen und Erzahlungen von Stettiner Kirchen und Kloster. Blätter für pommersche Volkskunde
7 (1-2), 3.
Haracz P. 2012. Diabelski kamień w Trzebielu – relikt przedchrześcijańskiej sztuki sakralnej. [w:] J. Koźma
(red.), Europejski Geopark Łuk Mużakowa z trzech różnych stron… Łęknica, 45-47.
Herodot. 1959. Dzieje, przeł. i oprac. S. Hammer. Warszawa.
Herz L. 2012. Klangor i fanfary. Opowieści z Mazowsza. Warszawa.
Jackowski A. 1998. Pielgrzymowanie. Wrocław.
Jakubik J. 1946. Łazówek. Cudowna miejscowość na Podlasiu. Łazówek.
Januszek B. 2015. Krzaczki w Jabłonnej – historia cudownego miejsca. Puls Gminy Jabłonna 4, 21.
Janicka–Krzywda U. 1997. Legendy Pienin. Kraków.
Jarecki W. 1902. O kamieniu ze śladami Matki Boskiej. Wisła 16/1, 128.
jot-Drużycki J. 2002. Joście. Miejsce i obrzęd wiosenny we wsi Głupianka pod Kołbielą. Rocznik Mazowiecki
14, 247-255.
Jurczyk L. 2006. Zarys dziejów Gorzowa Śląskiego. Gorzów Śląski.
Kaczmarczyk K. 1904. Podania ludowe w Wiśniczu i okolicy. Materiały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne
7 (2). Dział etnograficzny, 140.
Kajkowski K. 2008. Kamień w kulturze Pomorza. Materiały Zachodniopomorskie 4/5 (1). Archeologia, 325-349.
Kania J. 1986. Sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej. Wąwolnica.
Kierepka F. 2022. Opowieści z Roztocza. Na tropie legend i historii. Zamość.
Knoop O. 1924. Stargarder Sagen. Uberlieferung und Geschichte mit einem Anhang: Die Sage der Madue. Stargard.
Klimaszewski M. 1947. Osobliwości skalne w Beskidach Zachodnich. Wierchy 17, 57-71.
Klimek R. 2000. O świętym kamieniu spod Tolkmicka, zamku Naito i krwawych walkach olbrzymów – czyli ile
prawdy o Prusach można znaleźć w legendach. Komunikaty Mazursko-Warmińskie 2, 363-368.
Klimek R. 2010. Kamienie kultowe na ziemiach pruskich. [w:] R. Klimek, S. Szczepański (red.), Kamienie w historii,
kulturze i religii. Olsztyn, 62-109.
Klimek R., Szczepański S. (red.). 2010. Kamienie w historii, kulturze i religii. Olsztyn.
Koehler K. 1895. Przyczynek do kwestyi wyrytych stóp na kamieniach. Rocznik Towarzystwa Przyjaciół Nauk
Poznańskiego 21, 413-420.
Kolberg O. 1865. Sandomierskie. Lud. Dzieła Wszystkie 2. Warszawa.
Kolberg O. 1887. Mazowsze. Obraz etnograficzny III. Mazowsze leśne. Kraków.
Kolberg O. 1962. Wielkie Księstwo Poznańskie I. Lud. Dzieła Wszystkie 9. Wrocław-Poznań.
Kolberg O. 1963. Wielkie Księstwo Poznańskie III. Lud. Dzieła Wszystkie 11. Wrocław-Poznań.

Kolberg O. 1964. Kaliskie. Lud. Dzieła Wszystkie 23. Wrocław-Poznań.
Kolberg O. 1968. Góry i Podgórze II. Lud. Dzieła Wszystkie 45. Warszawa.
Kolberg O. 1974. Sanockie-Krośnieńskie I. Lud. Dzieła Wszystkie 49. Wrocław-Poznań.
Kolski J. 1901. Kamień z „wanienką Matki Boskiej”. Światowit 3, 33-41.
Koper K. 2005. Z dziejów Krościenka nad Dunajcem. Nowy Targ.
Kor-Walczak E. 1976. O kamieniu gołuchowskim, [w:] Baśnie i legendy kaliskie. Poznań, 89-92.
Korytkowski J. 1888. Arcybiskupi gnieźnieńscy : prymasowie i metropolici polscy od roku
1000 aż do roku 1821 czyli do połączenia arcybiskupstwa gnieźnieńskiego z biskupstwem
poznańskim 2. Poznań.
Kosmas. 1968. Kosmasa Kronika Czechów, oprac. M. Wojciechowska. Warszawa.
Kostka J. A. 2010. Kostkowie Herbu Dąbrowa. Koszalin.
Kotula F. 1974. Po Rzeszowskim Podgórzu błądząc. Rzeszów.
Kotyńska-Stetkiewicz J. 2004. Barokowy kościół w Ostrożanach. Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego
10, 149-158.
Kowalczyk M. 1968. Wierzenia pogańskie za pierwszych Piastów. Łódź.
Kowalski A. P. 1997. Początki kościoła w Złotowie na tle dziejów średniowiecznego miasta. [w:] Złotów na
pograniczu dwóch kultur. Praca zbiorowa. Materiały z sesji popularnonaukowej z okazji 35-lecia działalności
Muzeum Ziemi Złotowskiej. Nakło-Złotów, 62.
Kowalski L., Fischer S. 1992. Żywot bł. Kingi i dzieje jej kultu. Tarnów.
Koźmian W. 1903. Krzaczki. Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny 17 (4), 510-511.Kuczkowski A.,
Kajkowski K. 2007/2008. Kamień w kulturze Pomorza. Materiały Zachodniopomorskie. Nowa seria IV/V-1,
Archeologia, 325-349.
Kuliński I., Włodarczyk J. 2009. Pieszo i rowerem po powiecie Skarżyskim. Skarżysko-Kamienna.
Kulwieć K. 1910. Żywe kamienie. Wisła I (1), 1-5.
Kurjer Codz. 1868. Kurjer Codzienny 220, 7 października, 3.
Landowski R. 1981. Czarci kamień. [w:] R. Landowski, Jasna i Dersław. Baśnie, podania i opowieści z Kociewia.
Gdańsk, 92-103.
Lisiewicz T. 1902. W sprawie kamieni ze „śladami”. Światowit 4, 157-160.
Lubomirski J. T. 1879. Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Warszawa.
Łapo J. M. 1997. Tragarz duchów. Olsztyn.
Łapo J. M. 2006. W cieniu zamkowej góry. Dąbrówno.
Łapo J. M. 2010. Głaz w przestrzeni kulturowej Mazur z czasów nowożytnych. Dąbrówno.
Łapo J. M. 2014. Czarci ostrów. Dąbrówno.
Łepkowski J., Jerzmanowski J. 1850. Ułamek z podróży archeologicznej po Galicyi odbytej w r. 1849 przez Józefa
Łepkowskiego i Józefa Jerzmanowskiego: okolica podkarpacka: obwód sądecki. Warszawa.
Łukaszewicz J. 1858. Opis historyczny kościołów parochialnych w dawnej dyecezyi poznańskiej II. Poznań.
Łysiak W. 1998. Diabelskie sprawki. Podania, legendy i bajki z Pomorza Zachodniego. Szczecin.
Majewski E. 1900. Odpowiedź. Światowit 2, 111-116.
Makosz E., Stanienda K. 2012. Walory geoturystyczne skandynawskich eratyków rejonu Gliwic. Górnictwo
i Geologia 7 (3), 63-74.
Mamelski J. 2001. Legendy Kaszubskie, Gdańsk.
Maluśkiewicz P. 2008. Gotyckie kościoły w Wielkopolsce. Poznań.
Miechowicz Ł. 2007. Kopce, żale i mogiłki. Średniowieczne i pradziejowe cmentarzyska w świadomości ludowej
w świetle źródeł archeologicznych i etnograficznych z obszaru Polski. [w:] W. Dzieduszycki, J. Wrzesiński
(red.), Środowisko pośmiertne człowieka. Funeralia Lednickie. Spotkanie 9. Poznań, 363-370.
Miechowicz Ł. 2010. Kiedy święci po ziemi chodzili – kamienie w wierzeniach ludowych na Mazowszu i Podlasiu.
[w:] R. Klimek, S. Szczepański (red.), Kamienie w historii, kulturze i religii. Olsztyn, 43-61.
Morawski F. J. Szczęsny. 1863. Sądecczyzna. Kraków.
Multański T. 1984. Diabelski młyn i inne legendy okolic Koronowa. Koronowo.
Oleschko H. 2021. Diabły w legendach polskich. Kraków.
Pagaczewski S. 1966. Diabelski kamień. Warszawa.
Pęzioł J. 2008. Wąwolnica. Sanktuarium Maryjne. Lublin.
Pleszczyński A. 1911. Opis historyczno – statystyczny parafii Międzyrzeckiej. Warszawa.
Pokrovskij F. W. 1895 Archeologičeskaja Karta Grodnenskoj Gubernii. Vilno.

Potocki A. 2008. Księga legend i opowieści bieszczadzkich. Rzeszów.
Potocki A. 2009. Legendy łemkowskiego Beskidu. Rzeszów.
Pośpiech J. 1969. Bajki i podania z powiatu oleskiego w zbiorach Józefa Lompy. Głos Olesna 25 ,)969( 4.
Pracki W. 1900. Starożytne znaki na kamieniach w powiecie Radzyńskim. Światowit 2, 116-122.
Prószyński Z. 1988. Ziemia Pucka w opowiadaniu, baśni i anegdocie ludowej. Gdańsk.
Przegląd Archeologiczno-bibliograficzny. 1881/II, 189.
Przyborowski J. 1876. Wycieczki archeologiczne nad Tyśmienicę. Wiadomości Archeologiczne 3, 3-5.
Przyjaciel Ludu 1846.Kamień świętéj Jadwigi w Pępowie. Przyjaciel Ludu 13/3, 22.
Radziwiłowicz W., Szczepkowski B. 1967. Głazy i głazowiska województwa olsztyńskiego. Rozprawy i Materiały
Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego 20. Olsztyn.
Reichel A. 1897. Ueber den Tapfenstein bei Mahlken sowie im Allgemeinem über Steine mit Fusspuren. Zeitschrift
der Berliner Gesellschaft für Anthropologie, Ethnologie und Urgeschichte, 68-79.
Reszlowie H. i R. 2013. Pomniki przyrody nieożywionej województwa podkarpackiego. Rzeszów.
Ritter C. 1820. Die Vorhalle europäischer Völkergeschichten vor Herodotus. Berlin.
Rogge H. 1927. Der Sagenkranz von Neustettin. Ein Volks und Heimatbuch. Neustettin.
Romaniuk Z. 2020. Święte miejsce w Brzeźnicy, gm. Brańsk: Ojce mówili… Brańsk.
Rosenov K. 1921. Sagen des Kreises Schlawe. Rügenwalde.
Rutkowski K. 1927. Klasztor zapadły na Cudaku. Orli Lot. Miesięcznik Krajoznawczy 8 (8-9), 171.
Rydel L. 1984. Królowa Jadwiga. Kraków.
Rzeszowski A. 1996. Bardo Śląskie jako ośrodek kultu religijnego. Peregrinus Cracoviensis (4), 275-281.
Saxo Gramaticus. 2014. Gesta Danorum: kronika Danii, oprac. Fr. Winkel Horn, przeł. J. Wołucki. Sandomierz.
Sikorski M. 2020. Ziemia Kłodzka. Na granicy legendy i wiary. Kłodzko.
Skoczek P. 2009. Parafie Ziemi Limanowskiej. Proszówki.
Skrobot W. 2015. Krajobraz. Antropologia przestrzeni. [w:] A. Szarzyńska (red.), Wzgórza Dylewskie. Geologia.
Krajobraz. Antropologia Przestrzeni. Olsztyn, 111-192.
Słownik Geograficzny…. 1880-1914. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego I-XV, Warszawa.
Słupecki L. P. 1997. Źródła pisane do dziejów wsi i parafii. [w:] A. Buko (red.), Kleczanów. Badania rozpoznawcze
1989-1992. Warszawa, 21-44.
Sokołowski B. 1748. Historja świątobliwego życia błogosławionego Bogumiła. Kalisz.
Sosna G. 2001. Święte miejsca i cudowne ikony: prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Białystok.
Stołyhwo K. 1922. Prymitywny posąg kamienny z Łuzek na Podlasiu. Archiwum Nauk Antropologicznych Towarzystwa
Naukowego Warszawskiego 2 (1), 19.
Stuczeń S. 1881. Z powiatu będzińskiego. W sprawie wyobrażenia stopek ludzkich na kamieniach. Przegląd
bibliograficzno-archeologiczny 2, 180.
Szaniawski J. 1872. O stopach ludzkich w kamieniach odciśniętych. Kaliszanin 10-13.
Szczepańczuk Z. 1990. Zabytkowe kamienie z wykuciami na terenie diecezji siedleckiej czyli podlaskiej. Świdnica.
Szukiewicz W. 1900. Kamienie z wyrytymi znakami. Światowit 2, 110.
Toeppen M. 2008. Wierzenia mazurskie. Olsztyn.
Tygodnik Il. 1905. Kościół w Pieczyskach. Tygodnik Ilustrowany 5-6, 100-101.
Udziela S. 1899. Świat nadzmysłowy ludu krakowskiego mieszkającego na prawym brzegu Wisły (dokończenie).
Wisła 13, 14-29, 65-88, 193-222.
Udziela S. 1900. Świat nadzmysłowy ludu krakowskiego, mieszkającego po prawym brzegu Wisły: czart. Warszawa.
Urban J., Gubała J., Kasza A. 1997. Jaskinie regionu świętokrzyskiego i ich ochrona. Przegląd Geologiczny 45/7,
700-706.
Urban W. 1973. Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu oraz katalog jego zbiorów. Lublin.
Wawrzeniecki M. 1901. Ślady przeddziejowe w mieście Rawie (gub. Piotrkowska) i w najbliższej jego okolicy.
Światowit 3, 42-45.
Wawrzeniecki M. 1913. Kamień z misą pod Grodziskiem. Światowit 10, 78-79.
Wawrzeniuk J. 2015a. The role of the foot in funeral rites of ancient Slavs in a comparative perspective. [w:] L.
Gardeła, K. Kajkowski (red.), Kończyny, kości i wtórnie otwarte groby w dawnych kulturach. Bytów, 405-427.
Wawrzeniuk J. 2015b. „Kamiennie miejsca pamięci” – o możliwościach interpretacyjnych zagłębień wydrążonych
w kamieniach i cegłach z terenu Słowiańszczyzny w aspekcie porównawczym. [w:] B. Gediga, A.
Grossman, W. Piotrowski (red.), Miejsca pamięci. Pradzieje, średniowiecze i współczesność. Biskupin–Wrocław,
415-442.

Werner B. 1917. Kamień z miskami we wsi Głupianka w powiecie Mińsko-Mazowieckim, Sprawozdanie tymczasowe
z poszukiwań archeologicznych w górnem dorzeczu Świdra i Kostrzynia. Sprawozdania z Posiedzeń
Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 10 (3), 55-58.
Wicher K. 2013. Schemat wątku „diabelskich kamieni” w wybranych legendach z obszaru polskich Karpat, maszynopis
pracy licencjackiej w archiwum Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji, Wydziału Filozoficznego
Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Widziński A. 1923. Podania o kamieniach. Orli Lot. Miesięcznik krajoznawczy 9 (7-8), 160-163.
Wiśnicz B. 1999 „Miejsca cudowne” w Małopolsce w XVI-XVIII wieku. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
47 (3-4), 335-348.
Wiśniewska Z. 2020. Baśnie i legendy znad Sanki. Trzcianka.
Wiśniewski J. 1915. Dekanat sandomierski. Radom.
Wojciechowski W. 1924. Sfinks polski. W wigilię 1000-lecia istnienia państwa polskiego. Ostrowiec Świętokrzyski.
Woźny J. 2014. Archeologia kamieni symbolicznych. Bydgoszcz.
Wójcicki K. 1972. Klechdy, starożytne podania i powieści ludu polskiego i Rusi. Warszawa.
Wrocławski K. 1999. Macedońskie i polskie kamienie kultowe (hasło kamień w słowniku stereotypów i symboli
ludowych jako podstawa do słowiańskich studiów porównawczych). [w.] J. Adamowski, S. Niebrzegowska
(red.), W zwierciadle języka i kultury. Lublin, 390-402.
Wróblewski T. 1960. Pojęcia o świecie. [w:] J. Burszta (red.), Kultura Ludowa Wielkopolski 3. Poznań, 505-540.
Z dawna Polski… 1983. Z dawna Polski Tyś Królową. Przewodnik po sanktuariach Maryjnych. Koronowane wizerunki
Matki Bożej 1717-1983. Szymanów.
Zagórska-Zabielska M. 2010. Głazy narzutowe Wielkopolski. Poznań.
Zientara-Malewska M. 1955. Legendy dwóch rzek. Warszawa.
Zinkow J. 1993. Myślenice i okolice: (Dobczyce, Sułkowice): monograficzny przewodnik turystyczny i krajoznawczy
po wschodniej części Beskidu Średniego oraz po przyległym rejonie Pogórza Wielickiego. Kraków.
Zowczak M. 2000. Biblia ludowa. Interpretacje wątków biblijnych w kulturze ludowej. Wrocław.

BIBLIOGRAFIA – ŹRÓDŁA

Baranowski Ł. Z. 2011. Ziemia janowska – Między Lasami Janowskimi, a Wzgórzami Roztocza,
Zamość.
Barcik J.S. 1985. Kalwaria Pacławska, Warszawa
Borowik P. Ryżewski G. 2005. Korycin w czasach nowożytnych. Biulety Konserwatorski Województwa
Podlaskiego 11, 39-59.
Borowski J. 2013. Kościółek św. Krzyża w Drogiszce: dzieje niezwykłego sanktuarium. Nasze
Korzenie 5, 31-34 (https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Nasze_Korzenie/Nasze_Korzenie-
-r2013-t5/Nasze_Korzenie-r2013-t5-s31-34/Nasze_Korzenie-r2013-t5-s31-34.pdf dostęp na
10.05.2023).
Chowaniec J. 2007. Cudowne źródełka” Podkarpacia. Materiały z IV Konferencji Naukowo-
-Technicznej „Błękitny San”, Nozdrzec, 20-21 kwietnia 2007 r., s. 87-88 dostępne online –
http://www.pogorzedynowskie.pl/data/referaty/IVBS/ref_7_IVBS.pdf
Ginalska T. 2009. Krzeszów: gmina po obu stronach Sanu, Sanok.
Gloger Z. 1907. Budownictwo drzewne i wyroby z drzewa w dawnej Polsce, Warszawa.

Jekatierynczuk-Rudczyk E. 2021, Wody uznawane za święte na Nizinie Północnopodlaskiej w świetle analizy hydrochemicznej, Białystok.
Karolczuk M. 2019. Cudowne źródełka w Polsce. Kraków.
Kawałko D. 2008. Kaplica św. Romana w Lipsku, Zamojski Kwartalnik Kulturalny 3, 21-22.
Kawałko D. 2006. Kaplice na źródłach, Zamojski Kwartalnik Kulturalny 1-2 (86-87), s. 52.
Kolberg O. 1974. Sanockie-Krośnieńskie 3, Dzieła Wszystkie 51, Wrocław-Poznań.
Kotula F. 1974. Po rzeszowskim podgórzu błądząc, Rzeszów.
Malak F. 1996. Dzieje parafii Tyczyn, Tyczyn.

Miszczak J., Śledztwo w sprawie krzyża, Nowiny 65 (13688), 1-4.04.1994
Paciorek K. 2012. Przydrożne krzyże i kapliczki obszaru Lokalnej Grupy Działania Forum
Powiatu Garwolińskiego i okolic. Garwolin.

Parczewski M., Krzyż ze Zwierzynia, Połoniny 89. Informator Krajoznawczy, 1989, s. 4-12
Petera J. 1996. Cudowne źródła, Twórczość Ludowa 2.
Petera J. 1997. Hrubieszowskie kaplice kryniczne i źródła, Zamojski Kwartalnik Kulturalny
2-3, s. 42-43.
Potocki A. 2008. Księga legend i opowieści bieszczadzkich, Rzeszów.
Pytka P. 2005. Bieszczadzkie „święte źródła” – cenne obiekty krajobrazu kulturowego, Annales
Universitatis Mariae Curie-Sklodowska LX. Sectio B, s. 133-135.
Słownik geograficzny… 1885-1904, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów
słowiańskich, T. X, s. 776.

Szubrycht R. 2015. Objawienie w Lipowcu. Echo Połonin 62(85)/2015, s. 36-38.
Umiński M. 2012. Źródło świętego Rocha. Nasza Gmina. Informator Gminy Stara Biała 2(3), s. 12.
Wiśniewski M. W. 1998. Lecznicze źródełka w miejscach sakralnych. Kraków.
Wysocka D. 1995. Żywa Woda. Przegląd Prawosławny 10, s. 18.
Zin W. 1988. Zapomniane sanktuarium, Tygodnik Zamojski 35, s. 4-6