„Cudowne źródło” dziś obudowane cembrowiną studni wewnątrz kaplicy pw. Św. Stanisława. Położone na skraju lasu, kilkaset metrów od zabudowań wsi.
Wedle legendy miejsce uzdrowienia niewidomej dziewczynki, córki właściciela okolicznych dóbr o nazwisku Suchodolski. Dziewczynka bawiła się na łąkach koło Szczałbia i umyła sobie twarz w wodzie z wypływającego tu źródełka natychmiast odzyskawszy wzrok.
Wdzięczny ojciec ufundował w Szczałbiu kościół, zaś obok źródełka postawił drewniany krzyż. Dziś znajduje się tu kaplica oraz studnia z „cudowną wodą”. W maju organizowane są tu pielgrzymki i msze święte. Obecny kościół i parafia powstały dopiero w lata 80-tych XX w.