TURÓW, GM. KĄKOLEWNICA, POW. RADZYŃSKI
W końcu XIX w. we wsi znajdowały się dwa kamienie. Pierwszy leżał na granicy dawnego lasu, w miejscu zwanym „Zarośle”. Na kamieniu widoczna była stopa, zwrócona palcami na północ (głębokość wykucia 10-15 mm), za którą znajdowało się wgłębienie – wedle miejscowych ślad po lasce. Kamień obecnie leży pod ołtarzem kapliczki (tzw. „kapliczka w lesie”) pw. św. Antoniego, wzniesionej w 1908 r., jest całkowicie zabudowany. Kapliczka została objęta opieką konserwatorską. Kamień ten miał posiadać cudowne właściwości lecznicze. Woda zbierająca się w zagłębieniu w kształcie śladu stopy miała leczyć oczy.
Wedle legendy ślad stopy zostawiła Matka Boża w trakcie swojej wędrówki.
Drugi kamień ze „śladą” leżał po przeciwległej stronie w miejscu zwanym „Śpiczek”. Miejscowe podanie głosiło, że miał wpływ na pogodę – gdy ktoś go przewrócił padało, gdy była potrzeba słonecznej pogody kamień prostowano i stawiano. W. Pracki nie odnalazł głazu i przyjął, że wykorzystano go podczas budowy drogi. Kwerenda terenowa również nie potwierdziła jego istnienia.
Źródła informacji: Pracki 1900, 117; Baruch 1907, 30, 32, ryc. II; kwerenda terenowa
Współrzędne geograficzne: 51.862008, 22.681493
Kamień ze stopą w Turowie, za Baruch 1907, 30, 32, ryc. II
