Tag: Diabelskie kamienie

Wedle legendy kamień został stworzony przez Boga by ocalić dwie siostry bliźniaczki wysłane do lasu przez złą macochę by zginęły. Dziewczynki późną jesienią zgubiły się w lesie, otoczyły je wilki, lecz Opatrzność sprawiła że zaryczał w pobliżu niedźwiedź i wilki uciekły, dziewczynki skulone zasnęły w lesie, ich ojciec szukał ich bezskutecznie, nagle zobaczył wielki, jaśniejący światłem kamień, pod nim śpiące córki. Po powrocie do domu zastali macochę martwą z rozerwaną klatką piersiową. Kamień w lesie był jej wyrwanym sercem, zimnym i nieczułym.

Przy szlaku turystycznym z Myczkowiec do Orelca, na górze Michałowice, pomnik przyrody.

Lokalizacja GPS: 49°26’22.08″N; 22°25’35.62″E

Oskar Kolberg pisze, że miejscowi mieszkańcy nazywają kamień „Kostruniem”. Jedna z legend mówi, że kamień porzucił w tym miejscu diabeł, który niósł go by zrzucić na kościół w Lesku. A. Fredro przytacza legendę o dziewczynie zaklętej w kamień przez swoją matkę. Inna legenda mówi o porzuconym tu i pochowanym niemowlęciu, którego duch błąka się między skalami płacząc. Kolejne podanie mówi o tym, że skała jest zamieniona w kamień przez Boga chatą czarownicy, która miała czarami zwabić to księżniczkę z leskiego zamku by wydać ją za swojego syna.

Lokalizacja GPS: 49°28’3.70″N; 22°21’27.28″E

Głaz narzutowy, polodowcowy. Jest to największy głaz polodowcowy na obszarze województwa podkarpackiego. Położony na stoku wzniesienia, w gęstym lesie, trudny do znalezienia. Głaz ma wymiary 3,3×1,8×1 m. Wedle miejscowego podania diabeł chciał za jego pomocą zniszczyć kościół w pobliskiej Nockowej, jednakże w trakcie lotu zapiał kogut oznajmiający świt i upuścił kamień. W kamieniu widoczne otwory po próbie jego rozbicia. Kamień jest mało znany, wśród mieszkańców niewiele osób wie o jego dokładnym położeniu.

Lokalizacja GPS: 50° 1’21.52″N; 21°43’39.63″E

Skała narzutowa. Wedle legendy kamień spadł z nieba. Został upuszczony przez diablicę, która go niosła w momencie gdy w kościele zabiły dzwony. Ma również sprawiać, że ludzie błądzą po lesie. Wedle miejscowej ludność kamień niegdyś był o wiele wyższy, sięgał koron drzew i miał „lustrzaną” powierzchnie. W trakcie II Wojny Światowej częściowo zniszczony przez Niemców, w celu wykorzystania go do budowy drogi. W 1982 objęty ochroną – wówczas miał wystawać przeszło metr na powierzchnię. Wedle wierzeń kamień się zapada w ziemię.

Lokalizacja GPS: 49°50’12.36″N; 22° 6’39.76″E

W Lesie Buczyna (Uroczysko Buczyna) grupa skałek porozrzucanych na przestrzeni ok 100m2. Największa z nich (tzw. „żaba”) z otworem pośrodku jest obiektem legend. Liczne ślady procesów krasowych – otwory, wgłębienia o różnych kształtach. Wedle różnych podań i koncepcji kamienie, a zwłaszcza skała z otworem, mają stanowić pogańskie miejsce kultu, ew. zegar słoneczny. Obiekt zainteresowań neopogan. Brak dowodów na funkcję religijną miejsca w przeszłości. Utwory naturalne, widoczne w nich otwory powstały w wyniku otworów krasowych.

Lokalizacja GPS: 50°13’43.87″N; 23°24’48.07″E

Grupa skałek na tzw. „Garbie Niedźwiedzia”. Wychodnia trzeciorzędowych skał wapiennych. Liczne ślady procesów krasowych – otwory oraz wgłębienia o różnych kształtach. Wedle jednej z legend skały a zwłaszcza największa nich zwana „diabelskim kamieniem” są pozostałością głazu, który wysłany z piekła diabeł niósł by zrzucić na klasztor i kościół w Monasterzu. Diabeł w trakcie drogi postanowił chwilę odpocząć i wtedy zastał go świt, co zmusiło go do upuszczenia głazu. Wedle bardziej rozbudowanej wersji podania diabły miały posiadać swoje siedlisko w miejscu zwanym „Moczarami”. Najsilniejszy z nich nie mogąc ścierpieć obecności zakonników w Monasterzu wyruszył do Brusna i kamiennej góry gdzie wyrwał ogromny kawał skały. Wędrując nocą przez góry i doliny bardzo się zmęczył i postanowił chwilę odpocząć gdy już znalazł się blisko klasztoru. Położył głazy i zdrzemnął się, gdy nagle obudziło go pianie koguta z pobliskiej wsi. Diabeł wraz z nastaniem dnia utracił siły i z wściekłości wbił pazury w kamień, czego ślady mają być widoczne do dziś po czym uciekł do Moczar.

Lokalizacja GPS: 50°15’56.65″N; 23°25’46.14″E