Skip to main content

PIECZYSKA, GM. CHYNÓW, POW. GRÓJECKI

PIECZYSKA, GM. CHYNÓW, POW. GRÓJECKI

Głaz narzutowy z czerownego granitu (rapakiwi), położony przy drodze z Pieczysk do Chosny. Na jego powierzchni widoczne są trzy wgłębienia przypominające swym kształtem ślady ludzkiej stopy, przy czym dwa z nich noszą znaki podkuwania i interpretowane są przez miejscową ludność jako ślady Maryi. Obok głazu stoi mała kapliczka poświęcona Matce Boskiej Pieczyskiej. Kamień po raz pierwszy wspomniany został w 1879 r., gdy przedstawiono także jego ilustrację z widocznymi śladami stóp oraz stojącym obok drewnianym krzyżem (Lubomirski 1879, LXX-LXXI). Zdjęcie kamienia otoczonego przez wiernych ukazało się także w Tygodniku Ilustrowanym z 1905 r. (Tygodnik Il. 1905, 100).

Wedle jednego z podań ślady stóp na kamieniu pozostawiła Matka Boska, która uratowała mieszkańców wsi podczas potopu szwedzkiego. Kiedy wojska szwedzkie zbliżały się do wsi, jej mieszkańcy schronili się w pobliskim lesie obok kamienia. Gdy żołnierze zbliżali się do ich kryjówki na głazie ukazała się postać, przestraszyli się i uciekli. Kiedy mieszkańcy Pieczysk wyszli z ukrycia na głazie nikogo nie było. Na powierzchni kamienia znajdowały się jedynie odciski stóp, które przypisano Matce Boskiej. Kolejne podanie związane jest z kościołem pw. Narodzenia NMP w Pieczyskach. Został ufundowany w połowie XV w. przez trzech braci Fryczów: ks. Mikołaja, kanonika płockiego, ks. Piotra, proboszcza sochaczewskiego oraz Adama Frycza, dziedzica dóbr pieczyskich. Do budowy świątyni miała ich skłonić ludowa tradycja o objawieniu się na kamieniu Matki Boskiej, która zdążając do Pieczysk zostawiła w tym miejscu ślady swoich stóp. Parafię erygowano w 1452 r. W świątyni znajduje się ikona Matki Boskiej Pieczyskiej z XVI lub początku XVII w.

Wymiary kamienia: 140 × 100 × 55 cm, obwód 7 m. Na powierzchni głazu widoczne dwa wykucia w kształcie stóp o wymiarach 40 × 13 cm oraz 25 × 10 cm. Widoczne są również liczne okrągłe zagłębienia o średnicy 2-3 cm, wykonane zapewne świdrem ogniowym. W dolnej części kamienia widoczne wanienkowate zagłębienie (podobne do śladu stopy) powstałe w wyniku erozji. W górnej części podłużne zagłębienia również pochodzenia naturalnego.

Źródła informacji: Lubomirski 1879, LXXLXXI; Tygodnik Il. 1905, 100; Baruch 1907, 27-28, rys. 1; Czernicka-Chodkowska 1977, 80; Herz 2012, 323; tablica informacyjna przy kamieniu; kwerenda terenowa

Współrzędne geograficzne: 51.92553, 21.03134

Lokalizacja na mapach Google