KRYŁÓW KOLONIA, GM. MIRCZE, POW. HRUBIESZOWSKI
Źródełko i kapliczka pw. Św. Mikołaja. Źródło wybija u stóp niewielkiego wzniesienia.
Drewniana kapliczka z figurami św. Mikołaja oraz Wilka. Figura św. Mikołaja z XVIII w.,
rzeźba wilka prawdopodobnie starsza. Obecnie rzeźba wilka z szarego kamienia (piaskowca?) jest pomalowana i uzupełniona gipsem. Uzupełnień dokonano w latach 90. XX w. Na wysokości karku zwierzęcia widoczne zagłębienie na ustawienie świecy.
Legendy mówią, że kult źródła związany był pierwotnie z wilkiem „uzdrowicielem”, zaś figurę
Mikołaja dostawiono później. Liczne podania o uzdrawiającej mocy wody ze źródła oraz
rzeźby wilka, która miała leczyć bezpłodność. Kobiety chcące posiadać dzieci siadały na wilka
i głaskały jego podbrzusze, po czym obmywały się wodą ze źródła. Woda ze źródła gromadzi
się w dwóch sadzawkach, wg podań obmywali się w nich pątnicy.
Inne legendy mówią o osobie miejscowego dziedzica, który kazał zasypać źródło i wilka by pątnicy nie niszczyli mu lasu po czym oślepł. Uzdrowiło go dopiero obmycie w świętej wodzie i przywrócenie miejsca kultu, jago wotum ufundował figurę św. Mikołaja. Przy figurze znajduje się rzeźba kosza z główkami małych dzieci, obecnie przemalowane na bochenki chleba. Miejsce kultu lokalnego. W latach 1756-1808
kaplica znajdowała się pod opieką Klasztoru OO. Reformatów w Kryłowie. Miejsce kultu
pierwotnie związane z rzeźbą wilka oraz cudownym źródłem.
„Wilk uzdrowiciel”, opowieść profesora Wikrora Zina z cyklu „Opowieści Domu Rodzinnego”
Źródła informacji: Petera 1997, 44-45; Zin 1988, 4-6; kwerenda terenowa.
Współrzędne geograficzne: 50.67121, 24.02620
