Prostokątny kamień zwany „Bożą Stópką” o wymiarach ok. 40 × 18 cm umieszczony w podmurówce kościoła parafialnego pw. św. Katarzyny i św. Stanisława, od strony prezbiterium. Wedle miejscowej tradycji zagłębienie widoczne na głazie jest odciskiem stopy św. Stanisława, który miał dokonać konsekracji pierwszej świątyni w tym miejscu w XI w. Miała ona zostać następnie spalona przez Tatarów w 1240 r. Pierwsze wzmianki źródłowe poświadczają istnienie w tym miejscu kościoła pw. św. Katarzyny i św. Stanisława w 2. połowie XIV – 2. połowie XV w. Obecna świątynia pochodzi z początku XVIII w. Wokół kościoła w trakcie badań archeologicznych odkryto cmentarzysko wczesnośredniowieczne z 2. połowy XII-XIII w. A. Buko (red. 1997, 124-126) łączy kamień z legendą o stopie św. Stanisława z pobliskim cmentarzyskiem kurhanowym w tzw. „Lasku kleczanowskim” oraz odbywającymi się tu w dzień Zielonych Świątek zabawami oraz uroczystą procesją.