Kaplica na Wodzie – Krasnobród, gm. loco, pow. zamojski

W 1640 r. (5 sierpnia) w miejscu tym objawiła się Matka Boska Jakubowi Ruszczykowi ze wsi Szalowola. Został uzdrowiony z ciężkiej choroby. Z wdzięczności wystawił figurę a na niej obraz Matki Bożej. W miejscu objawienia wypłynęło źródełko słynące z leczniczych właściwości. Potem postawiono tu Kaplicę Matki Boskiej Krasnobrodzkiej. Jesienią 1648 r. miejsce to zostało zdewastowane przez wojska Bohdana Chmielnickiego, wiosną 1649 r. znaleziono tu mały obrazek (jedno z wot zostawianych przez wiernych przy kaplicy), który ocalał. Fakt iż był świetnie zachowany uznano za cud i otoczono go kultem. W latach 1648-64 z fundacji Katarzyny z Ostrogskich Zamoyskiej zbudowano tu niewielki kościół. W miejscu tym miała zostać uleczona w 1680 r. Maria Kazimiera Zamojska, późniejsza żona Stefana III Sobieskiego. Jako wotum wystawiła murowany kościół (1690-99). Cudowny obraz MB Krasnobrodzkiej umieszczono w jego ołtarzu. Sanktuarium Matki Boskiej Krasnobrodzkiej stało się głównym sanktuarium diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Czcią cieszył się zwłaszcza ocalały obrazek, litograficzna odbitka o wymiarach 9×14 cm na papierze mszalnym, który miał posiadać cudowną moc uzdrawiającą. Źródło w miejscu objawienia ma posiadać największą moc w nocy z wielkiego czwartku na wielki piątek. Wówczas zbierają się tłumy. Pomaga na bóle, dolegliwości żołądkowe, choroby reumatyczne. Msze odbywają się również w sierpniu, w dzień Matki Boskiej Jagodnej.