Kamień o płaskiej powierzchni z wykutym śladem zwierzęcia – kopyta. Stoi przy głównym wejściu do drewnianego kościoła pw. Św. Jana Chrzciciela. Kamień jest wkopany w ziemię, widoczna jest jedynie jego górna część.
Wedle legendy:
„Przy budowie (pierwszego?) kościoła wielce zasłużyła się swoją pracą pewna stara kobyła zwożąca z lasu drewno potrzebne cieślom. Stara klacz była ślepa, a mimo swej ułomności nie potrzebowała opieki człowieka – drogę z wyrębu do wznoszonego kościoła pokonywała sama. Kiedy dostarczyła ostatnią porcję drewna padła odciskając wcześniej w kamieniu ślad swojego kopyta. Ku jej pamięci położono tenże kamień u wrót kościoła hadynowskiego. Leży tam do dziś”.
Dwoje informatorów (65 oraz 71 lat)