Piaskowcowy ostaniec skalny położony na wschodnim zboczu doliny rzeki Szewnianka (Kamionka). Wysokość skały sięga 8 m, zaś średnica 5 m. Wśród okolicznej ludności zwana jest „Diabelskim Kamieniem”. W literaturze określana jest „Sfinksem”, głównie dzięki pracy W. Wojciechowskiego z 1924 r., który w skale dopatrywał się przedstawień pogańskich bóstw, m.in. Światowida lub widział rzeźbę Sfinksa. Na skale widoczne liczne graffiti i ślady wandalizmu, a także wykucia w kształcie trójkąta oraz stylizowanej tarczy herbowej o nieustalonej chronologii.