Cudowne źródełka

Radoszyce, gm. Komańcza, pow. sanocki Radoszyce, gm. Komańcza, pow. sanocki

Radoszyce, gm. Komańcza, pow. sanocki

Źródełko z cudowną wodą o leczniczych właściwościach, szczególnie pomagać ma w chorobach oczu. Kult miejsca sięga okresu nowożytnego. W 1878 kapliczka murowana greckokatolicka, dziękczynna, ufundowana przez proboszcza parafii greckokatolickiej w Komańczy za cudowne uzdrowienie chorej córki. Wedle podania bardzo chora dziewczynka, błądząc po lesie doznała objawienia Matki Boskiej oraz cudu wyzdrowienia po obmyciu się wodą z cudownego źródełka. Z czasem pojawiły się kolejne świadectwa uzdrowień. W miejscu tym odbywały się uroczystości odpustowe na które przybywała ludność łemkowska oraz ze Słowacji i Węgier. Kult upadł po wysiedleniu mieszkańców w 1947 r. Pod koniec XX w. miejsce zagospodarowano na nowo z inicjatywy księdza Jana Pipki z parafii greckokatolickiej w Komańczy. W 1999 r. kapliczkę poświęcono. Źródło w grocie, przy drodze z Radoszyc do przejścia granicznego na Przełęczy Beskid. Murowana kaplica.

Lokalizacja GPS: 49°17’46.77″N; 22° 1’31.86″E

Radoszyce003 Radoszyce004 Radoszyce013 Radoszyce019 Radoszyce022 Radoszyce025

Balnica, gm. Komańcza, pow. sanocki Balnica, gm. Komańcza, pow. sanocki

Balnica, gm. Komańcza, pow. sanocki

Źródełko z cudowną wodą o leczniczych właściwościach, szczególnie pomagać ma w chorobach oczu oraz przeciwdziałać urokom. Według tradycji woda miał tu miejsce cud odzyskania wzroku, po napiciu się wody i obmyciu twarzy przez wędrowca. W XIX wieku wybudowano tu kapliczkę. W Zielone Świątki odprawiano tu uroczyste nabożeństwo ze święceniem wody w źródełku. Wierni zmierzali tu również z dalszych okolic, po nabożeństwie pito wodę i obmywano się nią. Po II Wojnie Światowej miejscowa ludność została wysiedlona. Kapliczka uległa dewastacji. Od 1988 r. remontowana. W 2007 r, kapliczka poświęcona przez księdza z Parafii Grecko-Katolickiej w Komańczy. Poświęcona Matce Boskiej Opiekunce Lasu. A. Potocki przytacza legendę o niewidomym wędrownym dziadzie, który usiadł zmęczony w tym miejscu słysząc szum wody. Poprosił przechodnia o podanie mu tej wody, ale ten żadnego ujęcia czy strumienia wokół nie widział. Dziad zaczął odrzucać kamienie i odsłonił źródełko, po obmyciu się w nim odzyskał wzrok.

Lokalizacja GPS: 49°12’35.31″N; 22°10’33.82″E

BalnicaZ002 — kopia BalnicaZ011 BalnicaZ016 BalnicaZ021 BalnicaZ026 BalnicaZ028 BalnicaZ029

Rabe, gm. Baligród, pow. leski Rabe, gm. Baligród, pow. leski

Rabe, gm. Baligród, pow. leski

Źródełko z cudowną wodą o leczniczych właściwościach, szczególnie pomagać ma w chorobach oczu. Ma być przedmiotem kultu od XVI w. Wedle legendy (tablica informacyjna) w pocz. XIX w. niejaki Mikołaj Sycz, mieszkaniec pobliskich Huczwic, który pasł woły w pobliżu źródełka miał sen, w którym ukazał mu się Matka Boska. Zażyczyła sobie ona by wybudował w tym miejscu kapliczkę dziękczynną, w zamian za co zostanie uzdrowiony z choroby oczu. Przed II Wojną Światową miejsce to cieszyło się szczególnym kultem. Z Huczwisk w trakcie odpustów do kapliczki odbywała się procesja. Wg A. Potockiego Matka Boska miała się objawić gospodarzowi Feciowi Dziule, gdy pasł w tym miejscu krowy. Najświętsza Panienka była ubrana w niebieską suknie, w ręku trzymała polne kwiaty. Chłop zaczął się modlić do postaci po czym ona zniknęła.

Źródło pod kapliczką, nazwa lokalna Synarewo. Kapliczka odpustowa, domkowa, murowana z pocz. XIX w. Na zboczu Łysego Wierchu, woda ze źródełka zasila Rabiański Potok.

Lokalizacja GPS: 49°18’16.70″N; 22°14’23.23″E

Rabe001 Rabe002 Rabe019 Rabe023 Rabe026 Rabe031

Łopienka, gm. Cisna, pow. leski Łopienka, gm. Cisna, pow. leski

Łopienka, gm. Cisna, pow. leski

Źródełko z cudowną wodą, na obszarze nieistniejącej wsi Łopienka. Wieś założona w XVI w., wysiedlona w latach 1946-1947, zabudowania zostały rozebrane. Jedyny zachowany budynek stanowi murowana cerkiew greckokatolicka z 1757 r., wyremontowana. Niegdyś miejsce pielgrzymek. We wsi miało znajdować się cudowne źródełko, lokalizacja nieznana, wg jednej z wersji znajdowało się przy cerkwi, u stóp wzgórza na którym stoi. Badania powierzchniowe przeprowadzone w sierpniu 2017 r. nie pozwoliły na zlokalizowanie źródła. P. Pytka lokalizuje je u stóp wzniesienia z cerkwią, obok starego dębu. Źródło zapomniane, trudno dostępne, wiedza o nim okoliczni mieszkańcy. Ujęte studnią z drewnianą pokrywą.

Lokalizacja GPS: 49°15’47.11″N; 22°22’9.90″E

Lopienka009 Lopienka012 Lopienka013 Lopienka016

Zwierzyń, gm. Olszanica, pow. leski Zwierzyń, gm. Olszanica, pow. leski

Zwierzyń, gm. Olszanica, pow. leski

Podania mówią, że w miejscu tym miano niegdyś zbudować cerkiew, w pobliskim źródle, lub studni znaleziono wówczas krzyż z XIII w., pochodzący z miasta Limoges z Francji. Nad studnią ustawiono drewniany krzyż. Wedle wierzeń woda ze źródła miała moc uzdrawiającą oczy i cudownie przywracającą wzrok. W latach 90. XX w. miejsce odnowiono i zagospodarowano. Zbudowano drogę krzyżową oraz grotę MB. Miejsce mszy polowych. Według legendy spisanej przez Oskara Kolberga, złoty krzyż w źródle miała ujrzeć kobieta gdy nabierała wody, nie mogła go jednak wyjąć. Dopiero gdy owinęła go chustą udało się jej go wydobyć i zanieść do cerkwi. Później miał powstać tu klasztor bazylianów, lecz kamienie na budowę „w dziwny sposób znikały”. Nazwa wsi ma pochodzi od krzyża znalezionego w źródle.

Lokalizacja GPS: 49°26’8.93″N; 22°23’55.16″E

DCIM100MEDIADJI_0010.JPG DCIM100MEDIADJI_0034.JPG DCIM100MEDIADJI_0047.JPG

Zwierzyn012 Zwierzyn014 Zwierzyn030 Zwierzyn032 Zwierzyn035 Zwierzyn038

Lipowiec, gm. Jaśliska, pow. krośnieński Lipowiec, gm. Jaśliska, pow. krośnieński

Lipowiec, gm. Jaśliska, pow. krośnieński

Miejsce objawienia 16 maja 1949 roku trzem chłopcom (pastuszkom) Matki Boskiej. Chłopcy bawili się w księży okadzając kapliczkę tlącym się drewnem z ogniska. Doszło do zaprószenia ognia i zapaliła się część ołtarza w kapliczce. Dwóch chłopców gasiło ogień, trzeci – Janek Bukowczyk – pozostał przy ognisku, gdy usłyszał odgłos toczącego się głazu i huk. Odwróciwszy się miał ujrzeć postać Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na tle promieni zachodzącego słońca. Postać pogroziła mu palcem i napomniała by dzień święty święcił. Chłopiec pobiegł do dwóch pozostałych i opowiedział im o cudzie, tamci jednak nic nie widzieli. Wieść o objawieniu szybko rozeszła się po okolicy i rozwinął się ruch pielgrzymkowy w to miejsce. Kapliczka w miejscu objawienia z 1993 roku. Pomiędzy tym miejscem a kościołem w Jaśliskach stacje drogi krzyżowej. Pielgrzymki różańcowo-pokutne od maja do października w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Obszar wyludnionej w ramach akcji Wisła wsi Lipowiec. W trakcie objawienia pastwiska wykorzystywane przez mieszkańców wsi Jaśliska. Przy kapliczce z 1911 roku na tzw. Spirytusowej Drodze.

Lokalizacja GPS: 49°25’9.29″N; 21°47’14.15″E

Lipowiec005 Lipowiec007 Lipowiec018 Lipowiec020 Lipowiec023

Stępina – Góra Chełm, gm. Frysztak, pow. strzyżowski Stępina – Góra Chełm, gm. Frysztak, pow. strzyżowski

Stępina – Góra Chełm, gm. Frysztak, pow. strzyżowski

Z Górą Chełm wiąże się szereg wierzeń, jedna z nich mówi, że niegdyś było to miejsce kultu pogańskiego. Na górze żył Król Węży, pół człowiek pół wąż, który cieszył się dużą czcią. Przed II Wojną Światową mieszkańcy okolicznych wiosek przestrzegali przed wędrówkami po lasach okrywających górę w czasie przesilenia jesiennego i wiosennego, gdyż można go wtedy było spotkać. Kolejna legenda mówi o kościele, który miał stać na górze, zbudowany przez benedyktynów w miejscu pogańskiej świątyni. Z czasem kościół runął, w jego miejscu postawiono kapliczkę. Zachowały się jedynie otaczające go lipy. Legenda mówi, że podczas odpustu jego uczestnicy się upili oraz pobili, przez co na kościół spadła klątwa. W kapliczce znajduje się obraz Matki Boskiej Leżajskiej. Legenda o ogromnej lipie rosnącej obok kapliczki mówi, że stała ona niegdyś obok kościoła. W czasach reformacji lipa pękła zaś jej pień rozdzielił się na dwa, symbolizując podział chrześcijaństwa. W pień drzewa miały wrosnąć resztki krzyża z nieistniejącego kościoła, stąd drzewo jest uważane za święte. Jeden z proboszczów ze wsi Fryszczak chciał niegdyś wyciąć drzewa, ale po uderzeniu siekiery z ich pni polała się krew. Góra Chełm była miejscem licznych pielgrzymek. Procesja obchodziła kapliczkę, po czym wierni udawali się na pola, gdzie na ich granicach zakopywali „wanilijki” tj. skrawki papieru mające chronić zbiory przed klęskami. Dziś na Górze Chełm znajduje się rezerwat przyrody o powierzchni 155 ha.

Lokalizacja GPS: 49°53’8.28″N; 21°33’52.81″E

GChelm013 GChelm017 GChelm020 GChelm030 GChelm004

Chotowa, gm. Czarna, pow. dębicki Chotowa, gm. Czarna, pow. dębicki

Chotowa, gm. Czarna, pow. dębicki

Wedle tradycji źródełko wybiło u stóp „Ptasiej Górki” na której usytuowany jest dziś kościół, kiedy postawiono tu kapliczkę z obrazem Matki Boskiej, przywiezionym z Częstochowy ok. roku 1800 przez jedną z mieszkanek wsi. Jej mąż „widząc obraz niezwykłej piękności miał się wyrazić – Nie jesteśmy godni zatrzymać u siebie takiego obrazu”. Wzgórze z czasem zmieniło nazwę na „Jasną Górkę”. Woda ze źródełka ma posiadać moc uzdrawiającą. Niegdyś woda wypływała spod wzgórza stale, dziś pojawiać ma się jedynie w święta Matki Boskiej. Wówczas przybywają tu liczni wierni, pija ją, obmywają ciało. W archiwach kościelnych mają istnieć przekazy o uzdrowieniach nieuleczalnie chorych.

Lokalizacja GPS: 50° 1’36.07″N; 21°17’54.95″E

Chotowa009 Chotowa012 Chotowa001 Chotowa005

Jodłówka, gm. Pruchnik, pow. jarosławski Jodłówka, gm. Pruchnik, pow. jarosławski

Jodłówka, gm. Pruchnik, pow. jarosławski

Źródło ujęte studnią w kaplicy murowanej. Część Sanktuarium maryjnego w Jodłówce na szczycie garbu „Góra Maryi”.

Wedle miejscowej tradycji źródło posiada moc leczniczą. Legenda mówić, iż w 1680 roku żmija ukąsiła miejscowe dziecko. Zrozpaczona wdowa, matka dziecka, z nadzieją pobiegła do pobliskiego źródełka, nad którym wisiał obraz Matki Boskiej. Obmyła dziecku twarz wodą i modliła się przed obrazem. Dziecko wyzdrowiało. Obraz mieli przywieść i zawiesić nad źródłem powracający z walk na Ukrainie żołnierze. Pierwotnie miał znajdować się w zamku Herburtów w Dobromilu. W kościele znajdują się liczne spisane świadectwa uzdrowień. Najstarsze pochodzi z roku 1724. Wedle kroniki parafialnej od roku 1991 miało tu miejsce około 200 uzdrowień.

Lokalizacja GPS: 49°54’0.20″N; 22°27’4.53″E

Jodlowka002 Jodlowka008 Jodlowka009

Ostrowy Tuszowskie, gm. Cmolaw, pow. kolbuszowski Ostrowy Tuszowskie, gm. Cmolaw, pow. kolbuszowski

Ostrowy Tuszowskie, gm. Cmolaw, pow. kolbuszowski

Wedle legendy w danych czasach rycerz polował w rosnącej tu puszczy w niedzielę. Gdy upolował jelenia, tryskająca z jego wątroby czarna krew oblała mu twarz i oczy, sprawiając że oślepł. Była to kara za pracę w dzień święty. Żałując za grzech i błagając Matkę Boską o ratunek ta objawiła się i nakazała by grzebał rękami w piasku i obmył się wodą, która się pojawi. Z piasku trysnęło źródło, rycerz po obmyciu się w jego wodzie odzyskał wzrok. Według mieszkańców wsi od najdawniejszych czasów źródło cieszy się kultem, zaś jego moc lecznicza ma być szczególnie pomocna w chorobach oczu. Źródło zostało zasypane w latach 30. XX w. podczas budowy pobliskiej drogi. W 1999 zostało odnalezione. Jego woda zasila obecnie staw parafialny, obok studni znajduje się kopiec NMP oraz rzeźba siedzącego rycerza. Z postacią rycerza związana jest również legenda dotycząca powstania kościoła. Rycerz miał zasnąć pod modrzewiami, we śnie ukazała mu się Matka Boska mówiąc „Przybywam tu z Włoch i tu mi postawisz kościół”.

Lokalizacja GPS: 50°18’38.74″N; 21°38’30.73″E

Ostrowy004 Ostrowy005 Ostrowy007 Ostrowy009

Krzeszów Dolny, gm. Krzeszów, pow. niżański Krzeszów Dolny, gm. Krzeszów, pow. niżański

Krzeszów Dolny, gm. Krzeszów, pow. niżański

Cudowne źródełko oraz Kapliczka MB na tzw. Komanowej Górze, piaszczystej wydmie na terasie nadzalewowej Sanu. Obszar zagospodarowany.

Wedle miejscowej tradycji w dawnych czasach zanim została tu postawiona pierwsza kapliczka w lasku na Komanowej Górze, na źródle objawiła się Matka Boska. Odtąd woda nabrała cudownych leczniczych właściwości na różne choroby, zaś szczególnie oczu. W 1867 r. niejaki Wawrzyniec Góra, młynarz z Radecznicy koło Zamościa miał sen, w którym pokazała mu się Matka Boska i nakazał zbudowanie obok cudownego źródełka w pobliżu miasteczka nad dużą rzeką kapliczki. Młynarz szukając takiego miejsca przywędrował do Krzeszowa oraz kierowany przez ludzi dotarł na Komanową Górę. Okazało się, że właśnie to miejsce widział we śnie. Powróciwszy do Radecznicy zabrał drewno i kamień młyński, na którym postawił kapliczkę na Komanowej Górze. Nazwa lokalna – Zjawienie. W latach 90. XX wieku wybudowano nową większą murowaną Kaplicę Matki Boskiej Bolesnej. W każdą 3 niedzielę miesiąca od maja do października odprawiane są tu msze święte. 15 września nabożeństwo odpustowe.

Lokalizacja GPS: 50°23’12.54″N; 22°21’56.61″E

DCIM100MEDIADJI_0097.JPG DCIM100MEDIADJI_0112.JPG

Krzeszow012 Krzeszow018 Krzeszow024 Krzeszow027 Krzeszow028 Krzeszow032

Nowiny Horynieckie, gm. Horyniec Zdrój, pow. lubaczowski Nowiny Horynieckie, gm. Horyniec Zdrój, pow. lubaczowski

Nowiny Horynieckie, gm. Horyniec Zdrój, pow. lubaczowski

Jedno z najbardziej znanych „cudownych źródeł” w woj. podkarpackim. Miejsce znane z kultu religijnego od XVII w. Dnia 12 czerwca 1636 r. miało tu dojść do objawienia Matki Boskiej, która ukazała się trójce pastuszków. Woda wybijająca ze źródła pod kaplicą ma posiadać uzdrawiającą moc, zwłaszcza w chorobach oczu. Wieść o objawieniu szybko rozeszła się po okolicy, w miejscu cudu postawiono krzyż. Właściciel dóbr horynieckich był początkowo nastawiony przeciw kultowi tego miejsca. Jednak gdy jego żona wybłagała tu dla niego ratunek od śmierci w czasie wojny, kult rozkwitł. W ołtarzu kaplicy znajduje się drewniana rzeźba Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia. W pobliżu kaplicy i źródła dwa inne źródła wybijające spod wzgórza.

Lokalizacja GPS: 50°13’12.63″N; 23°24’10.72″E

Nowiny016 Nowiny010 Nowiny025 Nowiny004

Monasterz, gm. Horyniec-Zdrój, pow. lubaczowski Monasterz, gm. Horyniec-Zdrój, pow. lubaczowski

Monasterz, gm. Horyniec-Zdrój, pow. lubaczowski

Grupa skałek na tzw. „Garbie Niedźwiedzia”. Wychodnia trzeciorzędowych skał wapiennych. Liczne ślady procesów krasowych – otwory oraz wgłębienia o różnych kształtach. Wedle jednej z legend skały a zwłaszcza największa nich zwana „diabelskim kamieniem” są pozostałością głazu, który wysłany z piekła diabeł niósł by zrzucić na klasztor i kościół w Monasterzu. Diabeł w trakcie drogi postanowił chwilę odpocząć i wtedy zastał go świt, co zmusiło go do upuszczenia głazu. Wedle bardziej rozbudowanej wersji podania diabły miały posiadać swoje siedlisko w miejscu zwanym „Moczarami”. Najsilniejszy z nich nie mogąc ścierpieć obecności zakonników w Monasterzu wyruszył do Brusna i kamiennej góry gdzie wyrwał ogromny kawał skały. Wędrując nocą przez góry i doliny bardzo się zmęczył i postanowił chwilę odpocząć gdy już znalazł się blisko klasztoru. Położył głazy i zdrzemnął się, gdy nagle obudziło go pianie koguta z pobliskiej wsi. Diabeł wraz z nastaniem dnia utracił siły i z wściekłości wbił pazury w kamień, czego ślady mają być widoczne do dziś po czym uciekł do Moczar.

Lokalizacja GPS: 50°15’56.65″N; 23°25’46.14″E

Monasterz001 Monasterz008 Monasterz010 Monasterz015

Materiały wizualne oraz dokumentacja objęte są prawami autorskimi, wszelkie formy ich wykorzystanie w prezentacjach oraz publikacjach jedynie za zgodą autora.
© Łukasz Miechowicz. All rights reserved.
Projektowanie stron OlimpWeb.