BALNICA, GM. KOMAŃCZA, POW. SANOCKI
Źródełko z cudowną wodą o leczniczych właściwościach, szczególnie pomagać ma
w chorobach oczu oraz przeciwdziałać urokom. Ulokowane przy tzw. „Kowalowej kapliczce”. Według tradycji woda miał tu miejsce cud odzyskania wzroku, po napiciu się wody i obmyciu twarzy przez wędrowca. W XIX wieku wybudowano tu kapliczkę. W Zielone Świątki odprawiano tu uroczyste nabożeństwo ze święceniem wody w źródełku. Wierni zmierzali tu również z dalszych okolic, po nabożeństwie pito wodę i obmywano się nią. Po II Wojnie Światowej miejscowa ludność została wysiedlona. Kapliczka uległa dewastacji. Od 1988 r. remontowana. W 2007 r, kapliczka poświęcona przez księdza z Parafii Grecko-Katolickiej w Komańczy. Poświęcona Matce Boskiej Opiekunce Lasu.
A. Potocki przytacza legendę o niewidomym wędrownym dziadzie, który usiadł
zmęczony w tym miejscu słysząc szum wody. Poprosił przechodnia o podanie mu tej wody,
ale ten żadnego ujęcia czy strumienia wokół nie widział. Dziad zaczął odrzucać kamienie i odsłonił
źródełko, po obmyciu się w nim odzyskał wzrok.
Źródła informacji: Potocki, 2008, 228-230; Pytka 2005, 131-132; http://www.twojebieszczady.
net/kapliczki/kapliczka_balnica.php – tam zdjęcia archiwalne sprzed remontu (dostęp
20.04.2021); tablica informacyjna przy źródle.
Współrzędne geograficzne: 49.21100, 22.17778
