Skip to main content

Sławęcin, gm. Skierbieszów, pow. zamojski

Sławęcin, gm. Skierbieszów, pow. zamojski

Źródlisko z wodą o właściwościach leczniczych, położone na podmokłym terenie. Obok źródła znajdowała się cerkiew unicka oparta na planie krzyża. Obecnie znajdują się tu kapliczka oraz drewniane podesty. Źródło tworzy niewielkie rozlewisko.

Wedle okolicznych mieszkańców woda ze źródła posiada leczniczą i uzdrawiającą moc. Niegdyś miejsce lokalnego kultu związane z cerkwią unicką.

Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wspomina, iż cerkiew założono przy źródle, ponieważ nad nim ukazywał się obraz Matki Boskiej.  Dawniej istniało tu znane greckokatolickie sanktuarium maryjne, później prawosławne. Główne uroczystości przypadały na 2 lipca – św. Matki Boskiej Jagodnej. Odpusty gromadziły zarówno grekokatolików jak i katolików. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wspomina, iż cerkiew założono przy źródle, ponieważ nad nim ukazywał się obraz Matki Boskiej. W 1882 r. nad cudownym źródłem, którego woda miała niezwykłe uzdrawiające właściwości, ukazała się ikona Matki Bożej. Kaplicę na planie krzyża na palach zbudowano w 1886 r. Rozebrana w 1938 r. Miejsce zrewitalizowane przez Krzysztofa Wróblewskiego z Sitna, poświęcone w 2001 r. przez biskupa Jana Śrutwę. Wedle okolicznych mieszkańców woda ze źródła posiada leczniczą i uzdrawiającą moc.

Źródła informacji: wywiad z mieszkańcami Sławęcina; Słownik Geograficzny… X, 776.

Współrzędne geograficzne: 50.801768, 23.414921

Lokalizacja na mapach Google